sobota, 6 sierpnia 2011

Grodno - dzień szósty



„Polskie” miasto na Białorusi. Siedziba Związku Polaków na Białorusi. Uliczki i zabudowa, brak liczników przy sygnalizacji, prawie jak w Polsce ;) Jedna czwarta to Polacy, do granicy (zarówno z Polską jak i Litwą) rzut beretem.
Miasto nosi tytuł królewskiego, ze względu na dwa zamki położone nad rzeką Niemen górujące nad miastem. Historia miasta jest silnie związana z wieloma postaciami i wydarzeniami z historii Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Stary Zamek wybudowany przez Książat ruskich w XI wieku. Stefan Batory uczynił z Grodna faktyczną stolicę Rzeczypospolitej, a więc  zamek stał się siedzibą Króla. Zniszczony raz przez wojska moskiewskie został odbudowany z inicjatywy kanclerz wielkiego litewskiego i starosty grodzieńskiego Krzysztofa Zygmunta Paca. Odbywały się w nim sejmy zwyczajne Rzeczypospolitej, ale gdy Szwedzi zniszczyli go podczas wojny północnej w 1706 nie został już odbudowany.

Nowy Zamek wybudowany w latach 1734 – 1751 za panowania Augusta III. Stał się siedzibą letnią królów Polski i Książąt Litewskich. W tym gmachu podczas ostatniego sejmu Rzeczypospolitej w 1793 r. został podpisany traktat rozbiorowy z Rosją i Prusami, a w roku 1795 król Stanisław August Poniatowski złożył podpis pod aktem abdykacji. Rosjanie podczas zaborów używali go jako szpital i koszary. II Wojna Światowa to jego totalnie zniszczenie, a po niej został odbudowany w stylu socrealizmu i pełnił funkcję siedziby komitetu obwodowego Partii.

Obecnie oba zamki to muzea, w których można poznawać historię zamków, Grodna jak i całego regionu.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz